کد مطلب:119104 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:246
زندگی پسر ابیطالب همیشه با عواطفی شعله ور و احساساتی نگران به جانب مهرورزی و بزرگداشت روبروست. او شهید و پدر شهیدان است و تاریخ علی و فرزندانش را سلسله ای طولانی از میدان های شهادت و پیروزی تشكیل می دهد كه برای جوینده، یكی پس از دیگری نمایان می شوند. گاهی در چهره ی سالخوردگانی كه وقار پیری از رخسارشان هویداست و شمشیری بی باك بر جلالشان افزوده است و گاه در چهره جوانانی كه روزگار به شتابزدگی با آنان رفتار كرده و هنوز در بهار جوانی بوده اند كه بین آنان و زندگانی دنیا حائل به وجود آورده است و گاهی بین آنان و توشه و آب نیز حائل بوده كه با لبان تشنه به آبشخوار مرگ پا نهاده اند و نزدیك است از داغ شهادت آنان، مظاهر طبیعت با رنگ خونشان رنگین گردد....[1]. [صفحه 48]
در هر گوشه ای از روان انسان برخورد گاهی است به زندگی علی بن ابیطالب، زیرا از بین زندگانی تمام بزرگان و دلاوران، تنها زندگی اوست كه جهان انسانیت را در همه جا با گفتار بلیغ، مخاطب قرار می دهد. و نیرومندترین انواع محبت ها و عوامل پندیابی و اندیشه، كه سراسر تاریخ بشر ممكن است در روح انسان برانگیزد، در صفحات تاریخ اوست.
صفحه 48.